CZYTELNIA
Sterylizacja i kastracja
Co niesie ze sobą zabieg? W wyniku zabiegów zwierzęta stają się nieodwracalnie bezpłodne, samice przestają mieć ruje, samce popęd płciowy, w większości przypadków uzyskują stabilizację psychiczna co niejednokrotnie jest pomocne w terapii zaburzeń behawioralnych. W wyniku odcięcia dopływu hormonów do organizmu zmienia się jego metabolizm, zwierzęta mogą zyskać nieco większy apetyt. W celu przeciwdziałania przybieraniu na masie zaleca się więc: zmniejszyć dotychczas podawaną dawkę pokarmu, zapewnić właściwą ilość ruchu każdego dnia.
Najprostszym rozwiązaniem jest rozpoczęcie stosowania karm typu light, dostosowanej do potrzeb żywieniowych zwierząt po zabiegach. Szczególnie istotne jest, by dbać o dietę kastrowanych kocurów. W wyniku zmian metabolicznych może dojść do nagromadzenia w ich drogach moczowych osadów soli mineralnych, z których w późniejszym czasie mogą formować się kamienie. Specyficzna budowa cewki moczowej kocurów, która ma bardzo niewielka średnicę, uniemożliwia pozbycie się większych drobinek osadów w sposób naturalny, a wiec w czasie oddawania moczu. Nagromadzenie ich w drogach moczowych, przemieszczenie do światła cewki moczowej i uwięźnięcie tam może powodować poważne w skutkach zablokowanie ujścia dróg moczowych, niejednokrotnie wiążące się z koniecznością cewnikowania, lub interwencji chirurgicznej.
Na szczęście istnieją odpowiednio zbilansowane karmy dla kotów kastratów zawierające składniki, które modyfikując pH moczu przeciwdziałają tworzeniu kryształów soli mineralnych, jak również rozpuszczają te nagromadzone dotychczas. Jako, że średnica cewki moczowej kotek jest relatywnie większa znacznie rzadziej borykamy się u nich z podobnymi problemami. W niewielkim odsetku przypadków u suk sterylizowanych może pojawić się problem z nietrzymaniem moczu, co wiąże się z hormonalnie zależnym osłabieniem mięśniówki zwieracza pęcherza moczowego, a także zmianą stosunków ułożenia narządów względem siebie w jamie brzusznej. Zwykle objawia się to kropelkowym popuszczaniem moczu. Na szczęście na naszym rynku dostępny jest lek, który skutecznie łagodzi objawy.
Czy decydować się na zabieg sterylizacji i kastracji? Zdecydowanie tak, jeżeli nie posiadamy zwierząt rasowych, które planujemy rozmnażać. Istnieje wiele faktów popartych badaniami naukowymi, które przemawiają za podjęciem decyzji o zabiegu. U suk- zminimalizowanie ryzyka guzów gruczołu mlekowego, wykluczenie ryzyka ropnego zapalenia macicy, guzów jajnika, ciąży, ciąży urojonej, niechcianego krycia. U samców wykluczenie nowotworów jąder, schorzeń prostaty, przepuklin kroczowych, wyeliminowanie agresji terytorialnej, znaczenia terenu moczem. W jakim wieku najlepiej przeprowadzić zabieg? Jeszcze do niedawna uważano, że zabiegi powinny być wykonywane u zwierząt dojrzałych płciowo (suczki po pierwszej rui, samce po ok. 7 miesiącu życia). Najnowsze badania wykazują jednak wiele korzyści z wczesnej sterylizacji i kastracji zwierząt. U samic sterylizacja przed pierwsza rują (ok 4-5 miesiąca życia) znacznie minimalizuje skłonności do wystąpienia guzów gruczołu mlekowego. Faktem jest, że zwierzęta sterylizowane i kastrowane wcześnie mogą być wyższe niż gdyby dorastały pod wpływem działalności hormonów płciowych. Następuje u nich bowiem późniejsze zamknięcie chrząstek wzrostowych nasad kości długich, co wydłuża czas aktywnego wzrostu kości. U suk dorosłych zabieg planujemy na czas nie później niż 3 miesiące przed przewidywanym wystąpieniem rui, nie wcześniej niż miesiąc po jej zakończeniu.
Przygotowanie do zabiegu kastracji i sterylizacji i opieka pooperacyjna. Jeżeli podjęliście Państwo już decyzję o zabiegu należy rozważyć przeprowadzenie badań przedoperacyjnych krwi. Zwierzę do pobrania krwi musi być na czczo min 8 godzin, najlepiej więc badanie zaplanować na któryś z poranków, bądź popołudnie. W dniu poprzedzającym poranny zabieg ostatni posiłek nie może przekroczyć godziny 20, wodę podajemy bez ograniczeń. Po wykonanym zabiegu zwierzak zostaje w przychodni do zupełnego wybudzenia, w domu można podać mu niewielką ilość wody i ewentualnie mały posiłek, ale tylko i wyłącznie jeżeli lekarz wydający zwierzę na to zezwoli, jednocześnie określając godzinę bezpiecznego karmienia/pojenia. Jeżeli jednak po samym zabiegu zwierzę jest senne i nie ma ochoty na jedzenie, dajmy mu możliwość wypoczynku, nie próbujmy karmić „na siłę”. W przypadku szczeniąt i kociąt jest wskazane, żeby przyjęły posiłek ok 3-4 godziny po powrocie do domu. Miejsce dla zwierzęcia po zabiegu powinno być ciepłe, suche, z dala od schodów.
Przygotujmy się, że reakcja na kołnierz ochronny, lub fartuszek bywa różna-nie wszystkie zwierzęta dobrze tolerują krępacje ruchów spowodowaną kołnierzem, fartuszkiem. Uzbrójmy się w cierpliwość- po maksymalnie 2 dniach zwierzę powinno zaakceptować daną formę ochronną, do nas jako opiekunów należy jednak baczna obserwacja pupila- czy jest w stanie pić wodę, jeść, załatwiać się nosząc fartuszek/kołnierz ochronny. Okazjonalnie po narkozie mogą zdarzyć się wymioty, zmiana tonu wydawanych odgłosów mruczenia czy szczekania (powiązana z niewielkim podrażnieniem krtani przez rurkę intubacyjną). Objawy powinny ustąpić po 1-2 dobach po zabiegu. W dniu zabiegu dostaniemy informacje o kolejnych wizytach kontrolnych (które mają miejsce zwykle w 2 i 4 dniu po zabiegu), zostanie wtedy również wyznaczony termin zdjęcia szwów. W razie jakichkolwiek wątpliwości w całym okresie rekonwalescencji zalecamy niezwłoczny kontakt z naszym personelem.